Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ἀστέρι

Μονεμβασιά, Παναγία η Μυρτιδιώτισσα

Καθαρώτατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε τῆς αὐγῆς τὸ δροσᾶτο ἀστέρι, σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπενοῦσε τ᾿ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη· καὶ ἀπὸ ‘κεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ᾿ ἀέρι, ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς τῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα· «γλυκειὰ ἡ ζωή κι᾿ ὁ θάνατος μαυρίλα».

Χριστὸς ἀνέστη! Νέοι, γέροι, καὶ κόρες, ὅλοι, μικροί, μεγάλοι, ἑτοιμαστῆτε· μέσα στὲς ἐκκλησίες τὲς δαφνοφόρες μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμμαζωχτῆτε· ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες ὀμπροστὰ στοὺς ἁγίους, καὶ φιληθῆτε· φιληθῆτε γλυκὰ χείλη μὲ χείλη, πέστε· Χριστὸς ἀνέστη, ἐχθροὶ καὶ φίλοι.

Διονύσιος Σολωμός - Ἡ ἡμέρα τῆς Λαμπρῆς ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ποίημα «Λάμπρος»