Στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (Large Hadron Collider) χρησιμοποιούνται χιλιάδες μαγνήτες σε διαφορετικές ποικιλίες και μεγέθη. 1.232 διπολικοί μαγνήτες, 15 μέτρα σε μήκος ο καθένας, λυγίζουν τις δέσμες πρωτονίων, ώστε να ακολουθούν κυκλική πορεία ακολουθώντας με ακρίβεια τα 27 χιλιόμετρα του επιταχυντή. 392 τετραπολικοί μαγνήτες, με 5-7 μέτρα μακρύς ο καθένας, εστιάζουν τις δέσμες ελαχιστοποιώντας τη διάμετρό τους.

Ακριβώς πριν από την σύγκρουση, ένα άλλο είδος μαγνήτη χρησιμοποιείται για να «συμπιέσει» ακόμη περισσότερο τις δέσμες των σωματιδίων, ώστε να αυξήσει τις πιθανότητες να συγκρουστούν μεταξύ τους. Βέβαια, τα σωματίδια είναι τόσο μικροσκοπικά που το να προσπαθεί κανείς να τα κάνει να συγκρουστούν είναι σαν να προσπαθεί να φέρει σε σύγκρουση δύο βελόνες εκτοξεύοντάς τες από απόσταση 10 χιλιομέτρων η μία από την άλλη.

Οι μαγνήτες ήταν και το θέμα της μελέτης των μαθητών του Α2 και Στ2. Τα παιδιά της πρώτης τάξης αφού έπαιξαν με τους μαγνήτες και γνώρισαν τις ιδιότητές τους, ζωγράφισαν σε χάρτινα πιατάκια διαδρομές και με τη βοήθεια ενός χάρτινου αυτοκινήτου και ενός μαγνήτη ακολούθησαν τα όνειρά τους.

Αναμένουμε και από τους μαθητές της Στ΄ να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία τους…

Πηγή: CERN