Ένας μικρός κόσμος στην αυλή μας

Κάντε κλικ εδώ

Υποδεχτήκαμε την πρώτη μέρα της Άνοιξης φυτεύοντας και με τα λόγια του ποιητή να συντροφεύουν την τσάπα μας:

Ένας μικρότερος κόσμος Αναζητώ μιαν ακτή να μπορέσω να φράξω με δέντρα ή καλάμια ένα μέρος του ορίζοντα. Συμμαζεύοντας το άπειρο, νάχω την αίσθηση: ή πως δεν υπάρχουνε μηχανές ή πως υπάρχουνε πολύ λίγες. ή πως δεν υπάρχουν στρατιώτες ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι. ή πως δεν υπάρχουνε όπλα ή πως υπάρχουνε πολύ λίγα, στραμμένα κι αυτά προς την έξοδο των δασών με τους λύκους. ή πως δεν υπάρχουνε έμποροι η πως υπάρχουνε πολύ λίγοι σε απόκεντρα σημεία της γης όπου ακόμη δεν έγιναν άμαξωτοί δρόμοι. Το ελπίζει ο Θεός πως τουλάχιστο μές στούς λυγμούς των ποιητών δεν θα πάψει να υπάρχει ποτές ο παράδεισος.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Δημήτρη Λάππα, γονέα του σχολείου μας, για το φρεζάρισμα του εδάφους!