Ιστορία 2η: Ψάρι έξω από το νερό

Πηγή φωτό: displate.com

Ψάρι έξω από το νερό

Ξεμπάρκαρα όταν ήμουν σχεδόν έξι χρονών αναγκαστικά γιατί έπρεπε να πάω σχολείο. Φόρεσα ποδιά, έκανα κοτσιδάκια πήρα και ένα καλαθάκι για το κολατσιό με τη Χάλι Χόμπι. Το είχα αγοράσει από ένα ταξίδι στην Αμερική.

Στο σχολείο ήμουν σαν το ψάρι έξω από το νερό. Δεν έφταιγε ότι δεν είχα τις απαραίτητες γνώσεις. Το αντίθετο θα έλεγα. Ήξερα πάρα πολλά για την ηλικία μου κι αυτό ήταν το πρώτο πρόβλημα. Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ότι όλοι μου οι φίλοι ήταν ναυτικοί και είχαν τουλάχιστον την τριπλάσια ηλικία από μένα. Το τρίτο πρόβλημα ήταν ότι η δασκάλα μου δεν ήξερε αρκετές από τις λέξεις που συνήθιζα να χρησιμοποιώ. Είναι πραγματικά δυσάρεστο να κατουριέσαι και η δασκάλα σου να μην καταλαβαίνει τι σημαίνει αλουές!

Η πρώτη μου εργασία ήταν να χρωματίσω ένα ψάρι. Πήρα το χαρτί μου και περίμενα υπομονετικά να διαλέξουν οι συμμαθητές μου μπογιές. Είχα ένα άγχος ότι όλοι θα ήθελαν τη μοναδική γκρι ξυλομπογιά που υπήρχε στο στρογγυλό τραπεζάκι της ομάδας μου. Έμεινα έκπληκτη όταν είδα να εξαφανίζονται όλα τα χρώματα και να απομένει η γκρι ξυλομπογιά. Οι συμμαθητές μου έφτιαχναν ήδη φανταστικά χρωματιστά ψάρια! Μoβ. Κίτρινα, παρδαλά! Ψάρια τροπικά και ψάρια κλόουν. Μαγεία!

Εγώ πήρα την γκρι ξυλομπογιά και γέμισα προσεκτικά το ψάρι χωρίς να βγω από το περίγραμμα και σκουραίνοντας τα λέπια και την ουρά. Η δασκάλα αφού είδε όλες τις ζωγραφιές στάθηκε δίπλα μου. Σήκωσε τη ζωγραφιά μου και είπε δυνατά: Δείτε μια καταπληκτική δουλειά! Το ψάρι της Μαίρης δείχνει σαν να έχει μόλις βγει από τη θάλασσα!

Κάπου κάπου, δασκάλα πια, θυμάμαι αυτή την πρώτη μου εργασία και δεν ξεχνώ να επαινώ τα πιο περίεργα σκίτσα των παιδιών που έχουν ξεπηδήσει από μια θάλασσα φαντασίας!

Μ.Μ.

Ραφήνα, 16/1/2020