Συναγερμός ανάγνωσης ...!

Σήμερα στο σχολείο μας έγινε κάτι διαφορετικό από τις προηγούμενες ημέρες. Κάτι, όμως, που συμβαίνει κάθε χρόνο στις 2 του Απρίλη. Πρέπει να ήταν την τέταρτη ώρα όταν ξαφνικά μια σειρήνα έδωσε το σύνθημα. Και τότε συνέβη κάτι μαγικό. Όλοι σταμάτησαν ό,τι έκαναν μέχρι εκείνη τη στιγμή, έβγαλαν ένα βιβλίο που είχαν κρυμμένο κι άρχισαν να διαβάζουν. Κι αυτό το έκαναν όλοι ... από τους μαθητές της πρώτης τάξης, τους δασκάλους, την κυρία του κυλικείου, τους γονείς που έτυχε να βρίσκονται μέσα στο σχολείο, τις κυρίες που φροντίζουν για την καθαριότητα, μέχρι τους μαθητές της έκτης. Όλο το σχολείο γέμισε με το ήσυχο βουητό των ανθρώπων που διάβαζαν, χαμένοι στους δικούς τους μικρούς κόσμους.

Κι ήταν οι λέξεις των βιβλίων που μας μάγεψαν και σωπάσαμε για λίγο, οι λέξεις των βιβλίων που μας έδωσαν φτερά και πετάξαμε έξω από τη σχολική τάξη. Ήταν και το μήνυμα της Eiko Kadono για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που μας έκανε να νιώσουμε πως ...

Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω σε φτερά, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπο της καρδιάς σας.

Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού.

Με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, ή καμιά φορά και με τα μικροσκοπικά φτερά της άμμου. Πετάω, βέβαια, και με τα φτερά των αποδημητικών πουλιών. Ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων.

Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις.

Θα σου άρεσε μια παράξενη και θεσπέσια ιστορία;

Ή τι θα έλεγες για μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία;

Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θα θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!».

Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.

Έχω τόσες ιστορίες να μοιραστώ!

Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που βαρέθηκε τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο;

Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια;

Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άι-Βασίλης.

Ω! Μπορώ ν’ ακούσω την καρδιά σου. Χτυπάει όλο και πιο γρήγορα.

Ταπ ταπ, τίκι τακ, τικ τοκ, τικ τικ τακ!

Η ιστορία που ταξιδεύει πήδηξε μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.

Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία, ανοίγοντας τα φτερά σου να πετάξεις.

Και έτσι, μια ακόμα ιστορία που ταξιδεύει γεννιέται.